Postmorta vivo
Katekizo de la postmorta vivo apartenas al čiu kulto. Ekzistas tri bazaj vizioj
prezentataj de ideologio kaj religio. La unua: post la morto la homo foriras en neniecon,
la dua: la animo foriras en la čielon aů en la lumon kaj la tria: li restas či tie sur
la tero kaj daůrigas sian ekzistadon kiel spirita estažo, źis li denove reenkarniźas.
Natura Kredo agnoskas čiujn či alternativojn kiel eblajn alternativojn de la postmorta
travivado.
Se la homa spirito ne havas eblon post la morto iel ajn manifesti sin, se la homo post la
morto ne havas konscion, li finiźas en nenieco kaj la spirito mem nenion kapablas
kontraůfari. Sed li povas esti revokita fare de mago. Sed se la spirito konscias la
neniecon kiel spacon sen iu ajn instigo, li povas mem en sia imago voki čiun
ajn estažon kaj peti pri helpo. Estažon eblas levi la nenieco per triobla vokado de lia
nomo. Tuj kiam la estažo aůdas sian nomon, iras tiudirekten kaj eliras el la
nenieco al la vokanta estažo.
La dua eblo estas la vojo de la spirito al la lumo, kiu estas klara kaj neblindiga. Post
tiu lumo troviźas krepusko kaj en źi monstro. La lumon eblas estingi per forta blovo kaj
kontraů la monstro eblas batali per glavo. Sed pli bone estas eviti la lumon.
Plej problema estas foriro en la „čielon“. Jam dum ok jarmiloj estas la surteraj
estažoj fortrenataj sur aliajn planedojn en sklavecon kaj por reeduko. La kosma
aůtoritato malpermesas tiun či praktikadon, tial la homoj estas logataj en la čielon
kvazaů rekompence aů kiel sola alternativo de la postmorta ekzistado. Čiujn estažojn,
kiuj decidas pri la foriro en la čielon, sciigu, ke vi volas reveni sur la Teron kaj pri
via decido persistu. Estas tasko de la familia šamano revenigi la spiriton kaj teni
kontakton kun li. Tria kaj la plej bona eblo estas resti či tie sur la Tero kaj dediči
sin al sia familio kaj gento. Resti inter tiuj, kiujn vi amas kaj kiun li volontas helpi.
Fondi propran potenculan aů intelektulan genton estas unu el la celoj de Natura Kredo. |
|