Diferencoj inter la kultoj

  Mi provos klarigi. kian lokon havas Natura Kredo en la sfero de spiritaj direktoj, kultoj. Čiuj kultoj kaj čiuj opiniaj kaj spiritaj grupoj estas ligitaj al iu sekulara potenco kiel idea instrumento de potenco. Ili kreas komunan enhavon de ekkonoj, opinioj, valoroj, principoj kaj algoritmoj de konduto por čiuj subjektoj do kulto, de grupojn. homojn kaj spiritojn.
  Čio, kio ekzistas. estas per si mem nek bona nek malbona, sed alproprigo de unuopaj taksaj mezuriloj de kultoj kaj ideologioj kaj cetere ankaú de homoj, aljuźas taksan epiteton bona aú malbona (malgista. neakceptebla). La diferenco en taksado estas tiom esenca, ke źi kreas nepacigeblajn starpunktojn kaj se okazas tribunala juźado aú taksado, necesas auskulti ambaú (ciujn) flankojn. La veraj taksaj starpunktoj estas bazo por diferencigi la unuopajn kultojn kaj ideologiojn. Se okazas konflikto inter ideologioj. tiam źi daúras tiom longe, źis unu el la flankoj elčerpiźos - se ne intervenos ekstera forto. Tial tiuj grupoj (nacioj) devas esti apartigataj en sia propra teritorio "(tempospaco).
  Unuopaj kultaj grupoj estas divideblaj je du bazaj grupoj: surtera kaj ekstertera. La surteraj grupoj partias al sia propra elito, kiu repage malfermas la surteran spacon por ilia influo. Plie či tie efikas superaj arbitraciaj fortoj, kiuj decidas pri potenculaj eblecoj por unuopaj subjektojů, do grupoj, homoj kaj spiritoj. Ili estas donacintoj de la potencula mandato kaj limigas la potencon de čiuj entitoj aktivantaj en nia sekulara tempospaco. Ilia influo vidiźas per klopodo de čiuj akiri imagajon de bona, prosperiga kaj jusa forto, kiu agas por bono de čiuj kaj havas noblajn celojn. Tiu forto estas ligita ankaú je homoj personecoj. tiom mi konkludas el tio, ke la reala potenco kašas sin antaú la homoj kaj elektas siajn adeptojn sole surbaze de kelkaj štupoj de inicado. Potenca fariźas tiu, kiu kapablas en la potencula hierarkio kaj potenculaj entitoj orientiźi.
  En la sfero de sekulara kaj ankaú kulta potenco nun regas kaoso kaj nula supervido, čar la unuopaj entitoj lernis šajnigi unu la alian reciproke, trapenetriźi kaj krei nerealan imagajon. Tamen eblas la bazan distingon je surteraj kaj kosmaj